Slider[Style1]

Style2

Style3[OneLeft]

Style3[OneRight]

Style4

Style5

Οφείλω να επισημάνω στους φίλους αναγνώστες ότι το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι δικής μου γραφής. Ούτε καν δικής μου έμπνευσης. Το αλίευσα πριν από πολλά χρόνια στο ίντερνετ τότε που δειλά δειλά ο κόσμος άρχιζε να αποτυπώνει γραπτώς τις σκέψεις του. Παρόλο που σήμερα έψαξα μήπως κατορθώσω να βρω την τοποθεσία της αρχικής ανάρτησής του, εντούτοις δεν τα κατάφερα. Εάν ο άγνωστος συντάκτης του κειμένου – ή όποιος άλλος φίλος – μπορεί να μας βοηθήσει είναι απολύτως ευπρόσδεκτος. Πρόκειται για ένα κείμενο που άλλους θα απογοητεύσει, άλλους θα χαροποιήσει, άλλους θα κάνει να αναρωτηθούν για ποιον λόγο γράφτηκε αυτό το κείμενο. Σε κάθε περίπτωση, είναι μια γραφή που παρέμεινε για πολλά χρόνια στο αρχείο μου και θέλησα να την μοιραστώ μαζί σας. Διαβάστε το. Μόνο και μόνο για την ευφυία και την λογοπλοκία του συντάκτη, αξίζει τον κόπο.

Κάποτε κάποιος στο ελληνικό κοινοβούλιο είχε εκστομίσει τη γνωστή φράση "δεν υπάρχουν χυδαίες λέξεις, υπάρχουν χυδαίοι άνθρωποι". Χωρίς να είμαι βέβαιος, νομίζω πως ο πατέρας της φράσης ήταν φασίστας. Η ατάκα όμως αυτή ήταν εξαιρετικά εύστοχη (να λοιπόν που και οι φασίστες μπορούν να έχουν μια στιγμή διαύγειας). Αλήθεια, τι είναι αυτό που καθιστά μια λέξη χυδαία; Σίγουρα όχι η ετυμολογία της. Το "γαμήσι" και ο "γαμημένος" είναι παράγωγα του ρήματος "γαμώ" που αρχικά σήμαινε "νυμφεύομαι". Το "καυλί" και ο "καυλιάρης" προέρχονται από τη λέξη "καυλός". Ο καυλός είναι ο βλαστός του φυτού, το κοτσάνι που προεξέχει από τη γη. Το γεγονός ότι υπάρχουν αυτές οι λέξεις, σημαίνει ότι είναι χρήσιμες στην επικοινωνία των ανθρώπων. Φυσικά πάντοτε κάποιος μπορεί να αντικαταστήσει τη λέξη "καυλί" με τη λέξη "πέος εν στύσει" μα ακόμα και έτσι, η επικοινωνία χωρίς τις ευρέως θεωρούμενες χυδαίες λέξεις θα γινόταν πολύ δύσκολη. Μοιραία το αρχίδι, η ψωλαρπάχτρα, ο πούτσος, το κωλοσφούγγι, τα χύσια, οι κουράδες, είναι όλες αληθινές λέξεις, που ορίζουν πραγματικά αντικείμενα ή καταστάσεις. Το αρχίδι φυσικά δεν μπορεί να είναι χυδαίο, διότι είναι μέρος του ανθρώπινου σώματος. Ο πούτσος το ίδιο. Τα χύσια και οι κουράδες, είναι απόβλητα του ανθρώπινου οργανισμού. Υπάρχει μια ανάγκη ύπαρξης των συγκεκριμένων λέξεων, που επιβεβαιώνεται από την ίδια τους την ύπαρξη. Οι λέξεις δηλαδή αυτοαποδεικνύουν τη χρησιμότητά τους.

Αν δεν είναι λοιπόν η ετυμολογία αυτή που κάνει χυδαία μια λέξη και δεν είναι ούτε και η έννοιά τους καθεαυτή, τότε άραγε τι είναι αυτό που κάνει μια λέξη χυδαία;

Νομίζω πως η απάντηση βρίσκεται στο αν αυτός που εκστομίζει τη λέξη εκφράζεται με ασέβεια ή με σεβασμό. Αν πείτε σε κάποιον "Γαμιέσαι με τη μάνα σου μωρή λούκρα", η φράση είναι ασεβής και χυδαία (εκτός και αν στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα). Αν πάλι του πείτε "Χρειάζεσαι επειγόντως γαμήσι", η φράση βρίσκεται στα πλαίσια της ευγένειας, διότι η λέξη χρησιμοποιείται για να εκφράσει σωστά το περιεχόμενο της πρότασης. Βέβαια, το σύνηθες είναι ο κόσμος να είναι αυστηρά προκατειλημμένος απέναντι στις "κακές" λέξεις, συχνά έχοντας μαύρα μεσάνυχτα για την ερμηνεία και την ετυμολογία τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μοιραίες παρεξηγήσεις. Έτσι, ακόμα και αν κάποιος επιθυμεί να κάνει χρήση της "χυδαίας" λέξης, είναι πιθανό να το αποφύγει αν ο συνομιλητής του δεν είναι κάποιο οικείο πρόσωπο. Φαντάζομαι πως ήδη αρκετοί αναγνώστες μου έχουν προβεί σε συνεχόμενους μορφασμούς αηδίας για τις χυδαιότητες που γράφω. Φυσικά δε γνωρίζουν πως ουδέποτε υπήρξα αθυρόστομος, πολλώ δε μάλλον χυδαίος

Προσωπικά χρησιμοποιώ τις λέξεις αυτές μονάχα όταν πραγματικά επιθυμώ να προσδώσω το νόημά τους στις εκφράσεις μου. Για το λόγο αυτό αντιπαθώ αφόρητα το "ρε μαλάκα" ως φιλική προσφώνηση. Πρέπει να είμαι ο μοναδικός Έλλην νέος που δεν αποκαλεί μαλάκες τους φίλους του. Έχω πάψει προ πολλού να προσβάλλομαι όταν οι φίλοι μου (τελευταία κόλλησαν το κουσούρι και τα κατά 10 και 12 χρόνια μεγαλύτερα αδέρφια μου) με προσφωνούν "μαλάκα". Είναι άλλωστε προτιμότερο να είναι κάποιος μαλάκας, παρά ασεβής, ψεύτης ή αστοιχείωτος. Το "μαλάκας" χρησιμοποιείται σωστά όταν αναφέρεται ως περιγραφή: είτε διότι κάποιος είναι συχνός αυνανιστής, είτε μεταφορικά, διότι είναι σιχαμερό ανθρωπάριο, είτε, τέλος, χιουμοριστικά, για κάποια ανόητη πράξη ("έκανες μαλακία"). Πολλές φορές αυτός που αποκαλεί μαλάκα κάποιον είναι πολύ μαλάκας, σε αντίθεση με αυτόν που καλείται μαλάκας. Το "γαμήσι" οφείλει να χαρακτηρίζει τη σεξουαλική πράξη. Η μεταφορική του σημασία ("πάμε σπίτι γιατί θα μας γαμήσει ο πατέρας") είναι αντίθετη με το νόημα της λέξης και μάλλον οφείλεται στη βίαιη και χυδαία χροιά που δίδουν μερικοί άνθρωποι στο σεξ. Διαφορετικά δεν μπορεί να εξηγηθεί η τόσο ευρεία μεταφορική χρήση της λέξης.

Οι χυδαιότερες από όλες τις εκφράσεις νομίζω πως είναι αυτές όπου ο εμπνευστής χρησιμοποιεί λέξεις που δεν αποδίδουν καθόλου το νόημα της σκέψης του, εκφράσεις που όχι μόνο είναι ασεβείς, αλλά και δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια. Αυτές τις εκφράσεις τις αποφεύγω με σύνεση, διότι θεωρώ πως διαταράσσουν την ακεραιότητά μου. Τέτοιες είναι εκφράσεις όπως: "Γαμώ την αδερφή σου ρε καριόλη", ή "Είσαι πουτάνας γιος". Συχνά οι εκφράσεις αυτές εκστομίζονται από ανθρώπους μηδαμινής καλλιέργειας, πολλές φορές άγνωστους σε αυτόν που υβρίζουν, που δεν είναι δυνατό να γαμούν την αδερφή του, ούτε να γνωρίζουν το επάγγελμα της μητέρας του. Επίσης, το "γαμώ την Παναγία σου" και το "γαμώ το Χριστό σου", κατέχουν υψηλή θέση ανάμεσα στις χειρότερες βρισιές του ελληνικού λεξιλογίου. Οι εκφράσεις αυτές, που τις περισσότερες φορές εκστομίζονται από κατά τα άλλα πιστούς χριστιανούς, καταφέρονται ενάντια στη θρησκεία με τρόπο ασεβέστατο και χτυπούν ευαίσθητες φλέβες. Η θρησκεία για πολλούς ανθρώπους είναι σημαντικότερη και από το πουλί τους, για άλλους σημαντικότερη και από τη μάνα τους ή από τα παιδιά τους. Αποφεύγω πάντοτε τις παραπάνω βρισιές, από βαθύ σεβασμό σε κάθε θρησκεία, και όχι επειδή δε βγάζουν αληθινό νόημα. Όπως στην περίπτωση με τις συγγένειες.

Φυσικά η χυδαιότητα δεν είναι προνόμιο των Ελλήνων. Οι Έλληνες είναι αθυρόστομοι αλλά σπάνια γίνονται χυδαίοι. Στα αγγλικά το "fuckin" χρησιμοποιείται συχνότατα ως πρόθεμα που προσδίδει αρνητική χροιά στη λέξη που ακολουθεί. Στα ελληνικά το αντίστοιχο πρόθεμα είναι το "κωλο-". Στους δρόμους του Λονδίνου, των Βρυξελλών, του Άμστερνταμ, του Μπιλμπάο, οι οδηγοί σπάνια βρίζουν ο ένας τον άλλο. Βρισιές όμως, υπάρχουν πολλές, και στα αγγλικά, και στα ολλανδικά και στα ισπανικά. Οι πιο συχνές ισπανικές απρέπειες είναι το "joder" και το "pendejo". Στα ιταλικά παρατηρείται πολύ το cazzo, στα γαλλικά το merde και το putaine (για τις γαλλικές λέξεις ειδικά ζητώ συγνώμη για την ορθογραφία, μα δε γνωρίζω γαλλικά). Τα πορτογαλικά βρίθουν απρεπών λέξεων. Ακόμα και οι σεμνότυφοι Άραβες, διατηρούν στο λεξιλόγιό τους ορισμένα μπινελίκια: αν πεις σε έναν Άραβα "Kuss Umak" ή "Kuss Sukhtar" είναι πιθανό να χάσεις τη ζωή σου, εκτός και αν είσαι Ισραηλινός. Τότε είναι σίγουρο πως θα χάσεις τη ζωή σου.

Εδώ ολοκληρώνεται το δοκίμιο περί χυδαιότητας. Καλοσωρίζω το νεαρό μου αναγνώστη και τον βεβαιώνω πως αυτό το κείμενο είναι κατάλληλο για ανηλίκους. Μπορεί να αισθάνεται ασφαλής μετά την ανάγνωσή του. Τον συμβουλεύω να γίνει καλός άνθρωπος, να έχει το μυαλό του ανοικτό και να μη γίνει ποτέ χυδαίος. Αυτό θα το επιτύχει αν εντρυφήσει στη σημασία των ελληνικών λέξεων και αν επιδεικνύει ευγένεια και σεβασμό. Νεαρέ αναγνώστη, η ευγένεια και ο σεβασμός είναι χαρακτηριστικά που βοηθούν πρωτίστως εσένα και σε κάνουν σπουδαιότερο άνθρωπο και δεν είναι καταναγκαστική υποχρέωση που πρέπει να αποδίδεται στους μεγαλύτερους. Ο σεβασμός και η ευγένεια δε γνωρίζουν ηλικία. Δοκίμασε να μην προσφωνείς "μαλάκα" κάθε δευτερόλεπτο το φίλο σου, θα δεις πόσο διαφορετικά ανώτερο θα σε κάνει αυτό. Αν από την άλλη μεριά αισθανθείς πως κάποιος 50χρονος είναι μαλάκας, πες το ευγενικά στον μπαμπά σου και θα δεις πως ίσως να συμφωνήσει και ο ίδιος. Στον ενήλικο αναγνώστη μου λέω, πες κι εσύ μια βρισιά, μπορείς. Τα σκατά στην ψυχή είναι αυτά που ενοχλούν και ενίοτε τα σκατά στον κώλο. Ουδέποτε τα σκατά στη γλώσσα.

Κι αν κάποιος αναγνώστης εξακολουθεί να με θεωρεί χυδαίο, αφ΄ ενός οφείλω να τον διαβεβαιώσω πως το κείμενο είναι μια μηδενικής χυδαιότητας λαογραφική πραγματεία, και αφ΄ ετέρου θα του πρότεινα να πάει να γαμηθεί.

About Kommatoskylo

Being anti-social in a world full of conformists, is a trait of intelligence... Nikola Tesla
«
Next
Νεότερη ανάρτηση
»
Previous
Παλαιότερη Ανάρτηση

10 σχόλια:

  1. Στην καθημερινότητα πολλές είναι οι φορές που εξοργιζόμαστε τόσο πολύ και βρίζουμε είτε μέσα μας είτε δυνατά με αποτέλεσμα να εκτονωθούμε σε μεγάλο βαθμό.
    Μακάρι να ήταν ο κόσμος τόσο καλός και όμορφος και να μην μιλούσαμε ποτέ άσχημα.
    Εγώ δεν έβριζα ποτέ μέχρι την ημέρα που άρχισα να οδηγώ.
    Αλίμονο στον παραβάτη.
    Υπάρχει κανείς οδηγός που δεν έχει βρίσει ακόμη???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παρα πολύ ενδιαφέρον κείμενο.
    Με την ευκαιρία θέλω να ρωτήσω, αν αυτό: http://trellogatos.blogspot.com/2010/07/blog-post_16.html

    είναι χυδαίο και υβριστικό.
    Μπορεί να είναι ακατάλληλο για ανάρτηση σε ιστολόγιο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ενδιαφέρον το άρθρο αλλά από πού κι ως πού ο Λορέντζος Μαβίλης είναι «φασίστας»; Νομίζω ότι σε τέτοιου είδους εκφράσεις δεν είναι καλό να εκστομίζονται ελαφρά τη καρδία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σώπατε ρε μαλάκες! Και γαμώ τα κείμενα! Διαβάζεις και χύνεις!!! :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Διαβάζοντας την τελευταία σου ανάρτηση μού ήρθαν στον νου κάποιες παλιότερες (π.χ. "Οι γυμνωμένοι αστερισμοί"). Δεν παίζεσαι! Αυτό θα πει πλουραλισμός – και όχι μόνο…
    Όσο για το κείμενο, έχω την εντύπωση πως ο ευφυής συντάκτης του έχει απόλυτο δίκιο. Βέβαια, ορθώς οι αρχαίοι Έλληνες υποστήριζαν ότι "αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις", απόφθεγμα με το οποίο φανερώνεται η ισχύς των λέξεων. Άλλα εν τέλει, ιδίως στον προφορικό λόγο, το ύφος, ο τόπος, ο χρόνος, κάθε μία από τις παραμέτρους που συνθέτουν το περιβάλλον της συνομιλίας καθορίζουν εάν αυτό που λέγεται είναι χυδαίο ή όχι. Οι λέξεις αυτές καθ’ εαυτές δεν γίνεται να παίξουν τον "πρωταγωνιστικό" ρόλο τους. Πάντα "συμπρωταγωνιστούν". Νομίζω…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εξαιρετικής ευφυίας κείμενο το οποίο εκφράζει απόλυτα και τις δικές μου θέσεις περί του ορισμού του χυδαίου. Το να είσαι αθυρόστομος δεν σημαίνει πως είσαι και χυδαίος. Δυστηχώς σε μια κοινωνία που έχει χάσει προ πολλού κάθε μέτρο ευπρέπειας και σεβασμού μπαίνουν ακόμα φραγμοί στις λέξεις και στις σκέψεις. Πόση υποκρισία υπάρχει.. Για την ιστορία παραθέτω και το παρακάτω κείμενο απο τις Νεφέλες του Αριστοφάνη όταν ο Στρεψιάδης απευθύνεται προς εκείνες με όχι και τόσο κολακευτικά σχόλια :

    ΥΓ.Οι Νεφέλες αντικατοπτρίζουν την σημερινή εξουσία που με τόσο απροκάλυπτο τρόπο μας κάνει να σκύβουμε το κεφάλι.
    Μόνο που δεν θα έπρεπε να ενοχλούν οι λέξεις αλλά η χυδαιότητα της ίδιας της εξουσίας.

    Σωκράτης
    Ως σεις θεαί σεμνόταται, Νεφέλαι τ’ ουρανού,
    ηκούσατε την δέησιν ικέτου ταπεινού.
    Ήκουσες τώρα την φωνήν και την βροντήν συγχρόνως
    που μούγγρισμα θεόσεπτον αφήκε βροντοφώνως;

    Στρεψιάδης
    Κι εγώ, Νεφέλες, σας τιμώ, και θέλω να βροντήσω,
    και στις δικές σας τις βροντές με πόρδους ν’ απαντήσω,αλλά πολύ τις σκιάζομαι και τις φοβούμαι τόσο,που τώρα τούτη τη στιγμή
    κι αν επιτρέπετε και μη
    μπροστά σας θα κενώσω.

    http://koniortos.blogspot.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η χυδαιότητα λόγω εμπάθειας της ψυχής,τις περισσότερες φορές εκχέει κακία προς το συνάνθρωπο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μόνο να μιλούμε χυδαία ξέρουμε και να θίγουμε τους ανθρώπους.
    Να σώσουμε την Ελλάδα από την οικονομική καταστροφή δεν μπορούμε.
    Δεν υπάρχουν ήρωες που να αγωνίζονται πραγματικά αλλά μόνο κοινά ανθρωπάκια που είναι μόνο λόγια και κλαίνε πίσω από γυναικείες φουστίτσες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή


Top